Oproep voor gedeprimeerde gedichten!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je gedicht op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij
plaatsen je gedicht, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze
site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang
en precies als de vloed van je tranen.
Alleen
Van een eenzaam meisje van 12 jaarik ben alleen
bij de waterkant
boven me schijnt de zon
door de bomen
ik hoor mensen lachen
maar ik lach niet mee
ik kijk naar de vijver
is er dan niemand die mij begrijpt?
de waterlelies drijven op het water
rondjes bij de waterkant
een traan valt in het water
glinsterent drijft hij weg
ik ben alleen
bij de waterkant
boven me schijnt de zon
door de bomen
ik hoor mensen lachen
maar ik lach niet meeAnneke (12 jaar)